«اهانت» اگر از جانب فرد سربزند، قبیح دانسته می شود و هیچ کس نمی تواند رفتار اهانت کننده را توجیه نماید.

معمولاگفته می شود انگیزه ای که فرد را وادار به اهانت می کند، ضعف و خودکم بینی است و کسی که چنین کمبودی را در خود حس نمی کند، چنین اقدامی را مرتکب نمی شود. نویسنده دراین مقاله، همین احساس ضعف و کمبود را به جامعه غربی نسبت می دهد و معتقد است، غربی ها از گفت وگوی منطقی با جهان اسلام پرهیز می کنند و به همین خاطر، می کوشند با اهانت به اسلام و اتهام تروریسم به مسلمانان، اوضاع را امنیتی کنند. مسلما وقتی اوضاع امنیتی می شود، استدلال کنار می رود و کسی که قدرت دارد، حرف اول و آخر را می زند.