خبرنگاری که سرش نزدیک لبه پشت بام بود، تند و تند حرف می زد. هر چه می گفت، می فهمیدم. هی توی دوربین نگاه می کرد و هی به هره پشت سرش و شاخه های درخت چنارهای سر پیچ شمیران و سر بام خانه ها و به انگلیسی می گفت: «تهران! اینجا تهران! این اعتراض مردم به دولت بختیار! مردم، دولت او را قبول ندارند! اما دولت بختیار ساکت ننشسته! او مصمم و قاطع است. او خود مرد مبارزه بوده و سال ها علیه شاه مبارزه کرده است و حالامی داند چه کند. او این مردم را یک مشت بی سواد تشبیه کرده که خودشان هم نمی دانند چه می خواهند.» همین طور تند و تند حرف می زد. ناگهان گلوله ای به لب بام خورد و تکه آجری کنده شد و خورد به میکروفون و