آرشیو چهار‌شنبه ۲۰ اسفند ۱۳۹۳، شماره ۲۲۵۸
جامعه
۱۷

در رثای خسرو خسروی

ترانه یلدا

دکتر خسرو خسروی، استاد بزرگ و پدر جامعه شناسی روستایی ایران، یکشنبه شب گذشته دار فانی را وداع گفت و دوستان و شاگردانش را در اندوه خود باقی گذاشت. خسروی که متولد1306 بود، به عنوان استاد و محقق جامعه شناسی روستایی در دانشکده علوم اجتماعی و موسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران و دوره ای نیز در دانشگاه بوعلی همدان تدریس کرد. وی همچنین محقق و پژوهشگر دایره المعارف اسلامی بود. اما آنچه خسرو را در نوع خود یگانه می کرد ارتباط عمیقی بود که با دوستانش، شاگردانش و دوستان دیگری داشت که به خانه اش راه می یافتند و سپس عضو ثابت محفل گرم و صمیمانه اش می شدند. محفلی که در تمام اعیاد، رنگ و بوی پر رونق تری از جمعه های همیشگی پیدا

می کرد. دانشکده علوم اجتماعی در دهه های40و50 کانون اندیشمندانی شجاع و تیزبین چون دکتر غلامحسین صدیقی، هوشنگ کشاورز، فیروز توفیق، افشار نادری و احسان نراقی بود که خسرو خسروی نیز در صف آنان بود. از همکاران دیگرش در حوزه جامعه شناسی روستایی باید از مصطفی ازکیا، تقی فرور و محمد علیزاده نام برد. هم اینها بودند که شاگردانی چون مسعود شفیق، کاظم محقق، اصغر مهدی زاده، رقیه گلپریان، محمود موسی پور، محمد کریمی و فرهاد ورهرام را با متد علمی آشنا کردند و به آنها درس شور و زندگی و تعهد آموختند، به طوری که هر یک از اینان امروز ستاره ای در عرصه حرفه ای خود هستند.خسرو علاوه بر حلقه علمی خود، دوستانی نیز مانند هوشنگ ابتهاج(ه.الف.سایه) در کنار خود داشت و بسیاری دوستان جوان تری مثل فرخ زنوزی، فرهاد سلطانی، سهراب مشهودی، سپیده شفایی، فرهاد ورهرام، قمر فلاح و بسیاری دیگر که هنوز به سراغش می رفتند و تا آخرین دم او را همراهی کردند.

از آثار خسرو خسروی باید از کتاب های جامعه شناسی روستایی ایران، جامعه شناسی ده در ایران، جامعه دهقانی در ایران، پژوهشی در جامعه روستایی ایران، مونوگرافی روستاهای بسیاری که برجسته ترین آنها مونوگرافی کیش است، و نیز نگارش مدخل های بسیاری در حوزه روستا و زندگی روستایی در ایران برای دائره المعارف اسلامی، نام برد.

نام و یادش گرامی باد! مراسم ختم این بزرگوار روز جمعه ساعت چهار تا شش بعدازظهر در سالن اجتماعات مجتمع آ. اس. پ واقع در بزرگراه کردستان خیابان 64 ام برگزار خواهد شد.