حقوق با علوم سیاسی به معنای اعم کلمه (شامل روابط بین الملل)، چنان رابطه تنگاتنگی دارد که مطالعه یک پدیده در حوزه علوم سیاسی، بدون احاطه بر جوانب حقوقی قضیه، دشوار و بلکه ناممکن است. پدیده مهم سیاسی روز که اینک در جریان است و نقطه عطفی در تاریخ آینده روابط بین الملل شمرده خواهد شد، توافق نامه ای است که در رابطه با برنامه هسته ای ایران بین پنج عضو دائم شورای امنیت همراه با آلمان از یک طرف و دولت ایران از طرف دیگر تحت عنوان برنامه جامع اقدام مشترک با نام اختصاری برجام منعقد شد. پس مطالعه جامع این توافق نامه اقتضای بررسی دو جانبه حقوقی و سیاسی آن را دارد و مبنای چنین مطالعه ای، ماهیت آن از دیدگاه این دو علم است. این توافق نامه از دیدگاه حقوقی، یک معاهده بین المللی توصیف می شود(الف)، لیکن از نقطه نظر علوم سیاسی یک تفاهم نامه سیاسی قلمداد می شود(ب).