در ماه های گذشته جامعه جهانی شاهد خشونت های اندوه باری بود که در جوامع مختلف و در کشورهای متفاوتی اتفاق افتاد و هنوز حرمان این تراژدی روح و روان همه انسان های کرامت جو و عدالت دوست را آزرده می کند و کام زندگانی را در عصر ما به تلخی می کشاند؛ فجایعی که در سومالی، یمن، نیجریه، پاکستان، افغانستان و همچنین در فلسطین، لبنان، عراق و سوریه شاهد بودیم و هنوز هم در جریان است. از دیگرسو حوادث پاریس و شبیه آن همگی از جنس ضدانسانی، ظالمانه، غیرقابل تحمل و از هر منظری محکوم و زشت است. دراین میان رفتارهای رسانه های بین المللی در مورد این جلوه های زشت خشونت یکسان نیست. وقتی این اتفاق در بیروت می افتد، کوچک و گذراست اما وقتی در غرب این اتفاق رخ می دهد وجه غالب و فراگیر همه رسانه ها می شود. سازمان ملل و شورای امنیت واکنش های یکسانی ندارند. این رفتارهای دوگانه می تواند خود بذر خشونت را در نهان و نهاد بپروراند. اظهارات تحریک آمیز و نژادپرستانه یکی از نامزدهای ریاست جمهوری آمریکا از حزب جمهوری خواه، قصه پرغصه دیگری است که آتش افروزی در میان جوامع، اقلیت ها، رنگین پوستان و طرفداران ادیان متفاوت را شکل می دهد. «خشونت برآمده از خشونت است». اگر حقیقتا بخواهیم با خشونت ضدانسانی و غیراسلامی گروه های شبیه داعش برخورد کنیم...

باید از یک جوهر انسانی، اخلاقی و عادلانه برخوردار باشیم تا رفتاری اقناعی با این پدیده شوم باشد. رویکردهای منصفانه و ارزش گذاری به انسان ها در هر گوشه جهان با هر مذهب و رنگ و نژادی که حس دوگانگی را تحمیل نکند، می تواند بخشی از راه کوتاه مدت و درازمدت در برخورد و مدیریت خشونت باشد؛ خشونتی که در 50 سال گذشته اسرائیل آتش آن را در خاورمیانه شعله ور نگاه داشته و ایستادن غرب در کنار همه ظلم های سازمان یافته دولتی و غیردولتی، راه قتل، کشتار، انتحار و انفجار را برای گروه های افراطی توجیه پذیر می کند که پرداختن به این مهم، هم در پیشگیری و هم در درمان خشونت، مفیدفایده است.