در دنیای مدرن شاید تنها چیزی که می تواند تسلای خاطر دلهره انسان مدرن باشد، همانا دل کندن از تمامی چیزهایی است که به آنها دل بسته است. فارغ شدن از دلبستگی ها کار چندان راحتی نیست و تنها انسان هایی می توانند به چنین لذتی نائل آیند که توانایی عبور از چارچوب ها را داشته باشند. پرسه زن انسانی است که چنین توانایی ای را در خود می بیند. از برای همین است که پرسه زنی را می توان واکنشی در برابر تمام دلبستگی ها دانست. پرسه زنی تنها به قدم زدن در شهر محدود نمی شود، گاه می توان در حیطه تفکر نیز پرسه زنی کرد. بی هدف از نقطه ای به نقطه دیگر، از اندیشه ای به اندیشه دیگر حرکت کرد و خوانشی مجزا از ساختارهای اجتماعی ارائه داد. پرسه زنی با ولگردی و وقت گذرانی بی هدف تفاوت دارد، به واقع پرسه زنی نوعی مطالعه بی واسطه زندگی روزمره ای است که در هر شهری جاری است.