در ماجرای جنگ چهار روزه قره باغ (14 تا 17 ماه جاری) هرچند مقامات و رسانه های جمهوری آذربایجان و ارمنستان یکدیگر را به نقض آتش بس و آغاز جنگ متهم می کردند، ولی منظورشان صرفا شلیک اولین گلوله در حد یک عامل میدانی بود، نه یک دولت صاحب اراده ای که به اختیار خود و به تنهایی دست به چنین کاری زده است.

علت چنین برداشتی به اظهارات و تحلیل هایی برمی گردد که به موازات جنگ، توسط سیاستمداران و خبرگزاری های رسمی دو کشور و سایر کشورها ابراز می شد و همگی سعی می کردند مسببان جنگ تازه را در آن سوی مرزهای جمهوری آذربایجان و ارمنستان و در کشورهایی مثل روسیه، ترکیه، و اروپا و آمریکا جستجو کنند و یا به رژیم صهیونیستی نسبت می دادند و هرکس برای اثبات ادعای خود، ادله و اسناد جور واجوری را ردیف می کرد.