با توجه به این که از زمان مطرح شدن قانون عملیات بانکی بدون ربا (1362) بیش از سه دهه گذشته، همواره می بینیم بسیاری از سیاست های نظام بانکی کشورمان در راستای این مهم یعنی عملیات بانکی بدون ربا نیست و تطابقی با سیاست های تعیین شده در این زمینه نداشته و به نوعی با فاصله گرفتن از آن، سیستم بانکداری کشورمان اکنون با چالش مواجه شده است.

این درحالی است که امروز اغلب مراجع دینی، عملیات بانکی کشورمان را ربوی دانسته و معتقدند مشکلات موجود باعث شده حتی بانک های کشورمان کارکرد سیستم ربوی را هم نداشته و به نوعی از مسیر و تعریف صحیح بانکداری فاصله گرفته و از فعالیت اصلی خود دور شده اند و به فعالیت های بنگاه داری اشتیاق بیشتری دارند که همین امر می تواند دلیل اصلی ناتوانی آنها در پرداخت تسهیلات به تولید یا ایجاد انگیزه های تولیدی باشد.

هرچند نباید فراموش کنیم که نظام مدیریت بانکداری ایران نیز طی پنج دهه گذشته تغییر نکرده و هر دو معضل باعث شده تا کل بانکداری ایران فاصله معناداری با استانداردهای بین المللی بانکداری داشته باشد. مطلوب این بود که مجلس در فرصت مناسب با بررسی قانون پیشنهادی مشکلات احتمالی را برطرف و نظام بانکی کشورمان را با ارائه قانونی بدون نقیصه به سمت اصلاح و غیرربوی شدن هدایت می کرد که به دلایل متعدد این امر محقق نشد. بنابراین همین موضوع باعث شد تا نمایندگان مجلس با رای اخیر خود به این قانون، در واقع به عملکرد نظام بانکی ایران اعتراض کرده باشند.

از سوی دیگر، لازم است به این نکات توجه داشته باشیم که بی توجهی به اصلاح قانون نظام بانکداری کشورمان تاکنون باعث شده بانک های ایران درگیر مسائلی چون افزایش بدهی های دولت و بنگاه داری شوند و مجموعا با تبدیل دارایی های خود به دارایی های حقیقی قدرت تسهیلات دهی به صنایع را نداشته باشند.