بسامد گزاره هایی که در ارتباط با جمعیت جهان و آینده آن می شنویم بیش از هر دوره دیگری در تاریخ بشر، مفاهیم پیری و سالمندی و بحران ها و تغییرات مربوط به این دو واژه است. دنیا در حال پیر شدن است و این واقعیتی است که با روندهای ادامه دار فعلی متوقف کردن آن حداقل تا چند دهه آینده ناممکن به نظر می رسد. سال به سال نسبت کمیت کودکان به سالمندانی که در خیابان ها و شهرها و سکونتگاه های بشری، شمایل انسانی جامعه جهانی را می سازند کمتر می شود. تا آنجا که اگر جمعیت جهان را فارغ از مرزهای جغرافیایی و پرچم ملی کشورها: پیکره ای واحد در نظر گیریم با فردی میانسال روبه رو هستیم که چروک های آغازین بر صورتش نشسته و گرد پیری نرم نرمک بر شقیقه هایش می نشیند. پیری جهان در راه است و این خبر خوبی نیست.