در نخستین بخش از مطلب حاضر پیرامون فلسفه خلقت انسان به عنوان خلیفه خداوند و ویژگی دو بعدی او به عنوان اشرف مخلوقات و یا پست تر از حیوانات سخن گفته شد. اینک ادامه مطلب را پی می گیریم.

همه ما می دانیم که این دنیا جای کار است: الیوم عمل ولاحساب وغدا حساب ولاعمل(نهج البلاغه خطبه42) اینجا کشت است و آنجا برداشت است. اما خدا از لطفش برای بندگانی که در راهش قدم برمی دارند در همین دنیا یک چیزهایی می دهد که لاعین رات ولااذن سمعت ولاخطر علی قلب بشر؛ خدا در همین دنیا، در همین فضای آلوده و کثیف، به برخی از بندگانش چیزهایی می دهد که نه چشمی دیده، نه گوشی شنیده و نه بر قلب هیچ انسانی خطور کرده است. برای اینکه مقداری باور کنیم که اینها عملی و قابل اجراست و برای من و شما هم اگر بخواهیم و همت کنیم، وجود دارد مثالی عرض می کنم.