اگر مروری بر تاریخ تفکر داشته باشیم، درخواهیم یافت که «تولید فکر» چندان هم قانونمند نیست اما با این حال، جوامع باید به الگو و فرمول هایی برای تولید فکر دست پیدا کنند؛ در این میان «شرایط جامعه» و نفس وجود «افراد اهل تامل» فاکتورهای انکارناپذیری تلقی می شوند؛ برای مثال، تولید شعر تنها به زمینه و بسترهای اجتماعی وابسته نیست هر چند که وجود شرایطی همچون آزادی بیان و... لازم و ضروری به نظر می رسد.

از این رو، بر این باورم که برای تولید فکر در کنار «زمینه های اجتماعی» باید منتظر «متفکران بالقوه ای» بود که فضا را برای خود ایجاد و خود را ابراز می کنند و اساسا با ادامه دادن راه این افراد است که می