با توجه به اهمیت صنایع کوچک در سهم تولیدی جهان، مسئولان به گونه ای سیاستگذاری می کنند که این بخش محرک اقتصاد همواره در حرکت بوده و به سمت توسعه گام بردارد، چون محصولات این صنایع معمولاجزو نیازهای اولیه صنایع بزرگ تر است. دقیقا مثل آنچه در کشورهای هندوستان و چین صورت گرفته و زنجیره ای از تولید با استفاده از توانمندی صنایع کوچک آغاز شده و سرانجام محصول نهایی از کارخانجات بزرگ خارج می شود.

بنابراین در ایران نیز که مقام معظم رهبری بارها در زمینه حمایت از تولیدکنندگان داخلی تاکید فرموده اند، بد نیست برای رونق تولید در این صنایع کمی دقیق تر سیاستگذاری کرده و مسیر همواری برای این بخش قابل توجه از اشتغال کشورمان ایجاد کنیم. پیش نیاز رسیدن به این مقصود به ترتیب زیر است:

1. سیاست ها به گونه ای باشد تا تقاضا همواره برای تولیدات صنایع کوچک وجود داشته باشد. دلیل اصلی رکود فعلی در بازار کشورمان، کاهش تقاضا است و تحریک تقاضا می تواند موجب رونق تولید کننده ها و صنایع کوچک شود.

2. محصولات این صنایع به نوعی پیش نیاز تولید صنایع بزرگ است، از این رو لازم است سیاست های حمایتی دولت نه فقط در بحث ارائه تسهیلات بلکه به گونه ای باشد تا سفارش دهندگان به این صنایع کوچک که عموما در تامین نیازهای مالی خود با مشکل مواجه هستند، صورتحساب هایشان را بموقع بپردازند؛ دقیقا مشکلی که در صنایع قطعه سازی کشورمان وجود دارد.

3. صنایع کوچک معمولا با استفاده از نیرو و سرمایه های خرد و به صورت سنتی اداره می شوند، بنابراین بد نیست یک بخش مشاوره ای و راهنما در وزارت صنعت، معدن و تجارت یا مراکز مربوط دیگر برای راهنمایی سرمایه گذاران این بخش و ارائه راهکارهای مدیریت دایر شود.

4. سازمان بین المللی کار، بخش ویژه ای برای صنایع کوچک ایجاد کرده که در آن مرکز، اطلاعات و مدل های موفق بسیاری وجود دارد. از این رو با استفاده از ظرفیت های درون سازمانی و ارتباطاتی که مقام های مسئول و وزارتخانه های مرتبط با این سازمان دارند، شرایط استفاده از راهکارها و تجارت در این بخش فراهم می شود.