حمید سوریان به خاطر داشتن مرام پهلوانی و غیرت ایرانی در دل مردم این کشور جا باز کرده است. کسی که در همه رقابت ها به عنوان نفر اول کاروان کشتی ایران روی تشک می رفت و هفت طلای ارزشمند کسب کرد، حالاباختش در المپیک همه مردم ایران را ناراحت کرده است.

همه کارشناسان کشتی فرنگی او را به عنوان نابغه کشتی می شناسند. کم لطفی است اگر بخواهیم او را به کم کاری و ناآمادگی متهم کنیم. اگر سوریان از آمادگی و شرایط مسابقه برخوردار نبود نمی توانست از حریف خود امتیاز بگیرد. با توجه به کشتی های پسر طلایی ایران در آخرین مرحله گزینشی رقابت های المپیک که در ترکیه برگزار شد، او در مجموع شش دقیقه هم کشتی نگرفت، زیرا حریفان را در همان تایم اول شکست داد و توانست با قاطعیت سهمیه المپیک را کسب کند. به نظرم حمید سوریان به نوعی تمرین کرده بود تا در همان تایم اول، حریفان را شکست دهد. او آمده بود تا حریفان را با امتیاز بالاشکست دهد.

او در ریو با بدشانسی مواجه شد و باکمی شانس و اقبال می توانست مدال طلای المپیک خود را تکرار کند. به هر حال باخت جزئی از ورزش قهرمانی محسوب می شود. نباید فراموش کنیم که سوریان وارد دهه چهارم زندگی خود شده است. سال ها طول می کشد و نسل ها باید بگذرد تا کشتی گیری همچون سوریان پا به دنیای کشتی جهان بگذارد. خداحافظی سوریان در رسانه ها و مطبوعات جهان انعکاس زیادی داشت و همه جامعه کشتی جهان را تحت تاثیر قرار داد. به نظرم عامل این محبوبیت تنها به مدال های سوریان باز نمی گردد، در واقع منش و اخلاق پهلوانی سوریان علت اصلی جذابیت او شده است، آن قدر افتاده و پهلوان است که اگر کسی چهره او را نشناسد نمی تواند باور کند حمید سوریان را دیده است.

*قهرمان کشتی فرنگی جهان