«محمود عبادیان» برای اهالی فلسفه چهره ای نام آشنا محسوب می شود. از مطالعات و تسلط او بر هگل و مباحث زیبایی شناسی گرفته تا مباحثی درباره ادبیات فارسی که در این باب بسیار سخن رفته است. دکتر عبادیان را از وصف کلاس های جذابش به نقل از دانشجویان ترم بالاتر می شناختم و بازنشستگی (بخوانید اجباری) مجال استفاده از کلاس های او را به ما نداده بود تا اینکه به بهانه گفت وگوی تلفنی با هم صحبت کردیم و با روی باز قراری را مقرر کرد. تا قبل از نخستین برخورد، دکتر محمود عبادیان برای من استادی گرانقدر در زمینه فلسفه و ادبیات بود که تالیفات بسیار گرانمایه و در خور توجهی در این حوزه ها داشت که شاید هم مانند بسیاری