یک قوری گل سرخی، یک فنجان لب پر شده، دو استکان قدیمی و کلی ظرف و ظروف قدیمی کنار هم چیده شده اند. در نگاه اول مثل یک سمساری به نظر می رسد. اما اینجا سمساری نیست.

دختر جوان چند ظرف را توی جعبه گذاشته و به خانمی که پشت غرفه نشسته تحویل می دهد: «سوپ خوری اند، کمی بزرگند، ما که میهمان نداریم هیچ وقت. حتی یک بار هم استفاده نکردیم، ولی برای خانواده های پرجمعیت مناسبند.»

خانم مسن ظرف ها را می گیرد و با دقت زیاد از جعبه شان در می آورد. نو هستند. آنها را در گوشه ای می گذارد، کنار دیگر ظروف. او که سال هاست در برگزاری بازارچه های موسسه خیریه «باز باران» فعال بوده، توضیح می دهد: «اینها ظرف هایی