زنده یاد استاد ناصرفرهنگ فر در کار خود اندیشه ای فراتر از زمان داشت؛ به این سبب که ساز تنبک تا پیش از دوران استاد حسین تهرانی، یک عمر به شکل سنتی نواخته می شد و بعد آن استاد امیرناصر افتتاح تکنیک آن را افزایش داد. تنبک نوازی امیرناصر افتتاح و جمله بندی هایش معنادار بود. بعد از ایشان کسانی همچون ناصر فرهنگ فر و بهمن رجبی که هنرمندان نوآوری بودند به عرصه موسیقی آمدند.البته راه این دو با هم متفاوت بود و ناصر فرهنگ فر فراتر از زمان گام برمی داشت و تقریبا می توان گفت در قالب ریتم بخصوص ریتم های شکسته، لنگ و ضد ضرب کمتر نوازنده ای می توانست شبیه او کار کند. قطعه ای که در مراسم یادواره استاد فرهنگ فر به همراه پیمان ناصح پور شاگرد ایشان اجرا کردم حدود 32 سال پیش در منزل مهندس سالور نواخته شد. در آن محفل آقای فرهنگ فر نیز حضور داشتند اما آن زمان با وجود شناخت از یکدیگر هیچ همکاری نداشتیم. به هر حال در آن مراسم از من خواسته شد قطعه ای را بنوازم و آقای فرهنگ فر هم آن قطعه را با من همکاری کردند و البته کار کردن با ایشان به دلیل سبک و سیاق خاصشان بسیار دشوار بود و البته به صورت پست مدرن ساز می نواخت. یادشان را گرامی می داریم و امیدوارم هنرمندان نوآور در نوازندگی ساز تنبک پیرو و ادامه دهنده سبک ایشان باشند.