رحلت آیت الله اکبر هاشمی رفسنجانی ضایعه ای بزرگ و جبران ناپذیر برای کشور و ملت ایران محسوب می شود. شخصیت آیت الله هاشمی به گونه ای بود که جایگزینی ایشان کاری بسیار دشوار است. او در تاریخ معاصر ما شخصیتی بی نظیر بود که پیش از انقلاب از سال 1342 همراه و همگام با امام حرکت کرد و از یاران صدیق ایشان بود. او همواره در تمام مراحل مبارزاتی علیه رژیم شاه مشارکت داشت.

تمام کتاب هایش، چه تالیف و چه ترجمه در جهت حمایت از انقلاب بود؛ رنج های بسیاری را در دوران 15 ساله پیش از انقلاب تحمل کرد، به زندان رفت و شکنجه های بسیاری دید. او پیش از انقلاب همواره حامی انقلابیون و پشتیبان آنها بود و همواره از مبارزان داخل و خارج از کشور حمایت های مادی و معنوی کرد. او پس از انقلاب نیز کارنامه ای درخشان دارد، چه در شورای انقلاب، چه در مقام ریاست مجلس، چه در مقام رئیس جمهوری و در نهایت هم در مجمع تشخیص مصلحت نظام خدمات بسیاری به کشور کرد. از نقاط تابان و روشن زندگی او، فرماندهی جنگ تحمیلی در 8سال دفاع مقدس است. او به نیابت از امام راحل، به عنوان جانشین فرمانده کل قوا، فرماندهی جنگ را در دورانی سخت و دشوار بر عهده داشت. همه نخبگان کشور او را به عنوان شخصیتی دانشمند، اسلام شناس، فقید، سیاستمدار، دولتمرد، واقع گرا و عمل گرا می شناسند. آیت الله هاشمی فراتر از جناح بندی ها و گروه بندی ها حرکت می کرد؛ هیچ گاه خود را به جناح های راست و چپ محدود نکرد بلکه از این مسائل فراتر رفت و در مقام دلسوز نظام و وفادار به امام و رهبری ظاهر شد و تا پایان عمر این وفاداری را حفظ کرد.

این ضایعه را به رهبر معظم انقلاب، خانواده هاشمی رفسنجانی و شیفتگان و دوستداران آن بزرگوار تسلیت می گویم و امیدوارم خداوند روح ایشان را قرین رحمت خویش قرار دهد.