این عبارت از قدما در فرهنگ ایرانی همچنان به یادگار مانده است که انسان همانطوری می میرد که زندگی می کند. زندگی آیت الله هاشمی برای مردم بود. ایشان دلسوز مردم بود و راهش را از شاهراه مطالبات و خواسته های مردم انتخاب می کرد و به همین خاطر بود که بارها خود را در معرض رای مردم قرار داد. ایشان همیشه می گفت که اگر وحدت نظر و اجماعی برای حضور و شرکتش در انتخابات باشد، به صحنه می آید. در انتخابات مجلس ششم نیز وقتی شرایط و حال و هوای عمومی را دید، نهایتا تصمیم گرفت که در سمتی بایستد که اراده و خواست اکثریت مردم باشد. آن زمان برخی دوستان اصلاح طلب حرف هایی در مورد ایشان زدند که البته بعدها از کرده خود