آرشیو چهار‌شنبه ۲۲ دی ۱۳۹۵، شماره ۶۴۰۵
صفحه آخر
۲۴
روزنه

هاشمی ترجمه ای از انقلاب 57

عبدالجبار کاکایی (شاعر و ترانه سرا)

اتفاقی که در مراسم تشییع آقای هاشمی رفسنجانی رخ داد برای بسیاری از نخبگان سیاسی قابل پیش بینی بود؛حضور مردم ناشی از هیجانی توام با تفکر ملی بود، آنچنان که حتی می توان از آن با عنوان شورش اراده مردم یاد کرد. حضور گسترده و پرشور مردم چه از فیلتر رسانه های رسمی بگذرد و چه نگذرد باز هم فرقی ندارد، مهم این است که تلاش برخی برای تخریب چهره آقای هاشمی رفسنجانی طی یک دهه اخیر بی نتیجه ماند و مردم نشان دادند که این تبلیغات اثری بر آنان نداشته است. از همین رو معتقدم که این فهم جمعی مردم تاثیر بسیاری بر آینده سیاسی کشورمان باقی می گذارد. این سیاستمدار بزرگ با مرگ خود هم به اندازه دوران زندگی اش در صحنه سیاست ایران اثر گذاشت و این مساله ای قابل تامل و بررسی ست.

آقای هاشمی رفسنجانی بویژه در سال های اخیر تاکید زیادی به لزوم حفظ وفاق ملی داشت، نکته مهمی که قدری به آن بی توجهی می شود! از سوی دیگر تلاش بسیاری برای پرکردن شکاف و گسلی داشت که شاهد وقوع آن در کشور بودیم. بی اغراق او تنها کسی بود که هدفش به هم نزدیک کردن دوجریان فکری مردم به یکدیگر بود. از طرف دیگر اگر قرار باشد در این فرصت اندک به یکی از مهم ترین ویژگی های اخلاقی آقای هاشمی رفسنجانی اشاره کنیم بی شک باید از تحمل نقدپذیری ایشان گفت. او از نسل معدود انقلابیونی بود که همچون شهید بهشتی با حسن نظر گفته های مخالفان خود را هم می شنید. در خاطرم هست که روزی به آقای هاشمی گفتم که شما ترجمه ای از انقلاب 57، آن هم با تمام فراز و فرودهایش هستید؛ با همان معرفت، با همان فراز و فرودها و با همان تلاش برای جبران برخی خطاها. زندگی او سیر انقلاب بود و ما مرد بزرگی را از دست دادیم.