جنگ جهانی اول که تمام شد، قحطی آمد و نصف جمعیت «بید زار» را بلعید. از آن درختان بید بلند بالاکه دلیل خوبی برای نامگذاری شهری چنان بود، سایه هایی شرمسار ماند بر سر شهری که هر روز از شکوه اش کاسته می شد. سال 1297 بود که آنفلوانزا آمد و باز هم عده ای را با خود برد. آن زمان، بیجار که کردی شده بیدزار است، هنوز امید داشت بتواند سال های سخت را سپری کند و روی خوش ببیند. سال ها گذشت و بیجار روزهای پررونق را هم به خود دید. بام ایران؛ شهری که قدمتش را به هزاره سوم قبل از میلاد مسیح نسبت می دهند، با وجود موقعیت جغرافیایی استراتژیک و معادن بی نظیر و ظرفیت کشاورزی و گردشگری مطلوبش، مکانی دلخواه برای زندگی