نمایشنامۀ «فتحنامۀ کلات» را بهرام بیضایی در سال 1361 نوشته و یکی از نمایشنامه هایی است که در آن بهرام بیضایی، پژوهشگر، نویسنده و کارگردان تئاتر و سینمای ایران این بار نیز خواسته و توانسته است در قالب داستانی تاریخی به سه ویژگی بنیادینی که پیش از این نیز در نگرۀ خود داشته بپردازد. در اینجا تلاش خواهم کرد اشاره ای کوتاه به این سه ویژگی داشته باشم.

نخست این که این نمایشنامه ای است در فرم اجرایی نمایش ایرانی، و افزون بر آن برای بهره وری از گسترۀ آزادانۀ هنر روایی سنت نمایش های ایرانی. «قصه خوان» در اینجا نقش خود را با روایت زمینۀ نمایش و معرفی اشخاص نسخه آغاز می کند، همچنان که با گفتار خود،