آقای هاشمی رفسنجانی یک ویژگی فوق العاده داشت که به نظر من بسیار کمیاب و ناب است. او به معنی واقعی انسان باتقوایی بود، قطعا این ویژگی در اطرافیانمان بسیار کم دیده می شود. او در سال ها فعالیت سیاسی براساس موقعیتی که داشت، بسیاری از کارها را می توانست انجام دهد یا حرف هایی بزند اما این کار را نکرد، به نفع انقلاب و مردم این کارها را انجام نداد و این درس بزرگی برای ماست؛ آدم هایی که دارای موقعیت و مقامی هستند ولی از این موقعیت به نفع خودشان استفاده نمی کنند. قطعا از نظر من انتقاداتی نیز به عملکرد ایشان وارد است، به خصوص دورانی که در مقام ریاست جمهوری فعالیت می کردند و در زمان ایشان به حوزه فرهنگ و هنر لطماتی وارد شد و شاید در آن زمان بر حسب شرایط کشور و دوران پس از جنگ، اولویت کشور رسیدگی به مسائل اقتصادی کشور بود و انصافا در این بخش بسیار موفق عمل کردند و کارهای بزرگی در کشور انجام شد. یکی از مهم ترین کارهای آقای هاشمی رفسنجانی ارتباط خوب او با کشورهای منطقه و دنیا بود، او بهترین ارتباط ها را با کشورهای همسایه داشت، این ارتباط خوب نیز مدیون مدارا و سلوک و فهم و نگاه باز او به مسائل بود و به معنی واقعی او سیاسی ترین مرد کشور و انقلاب بود. از نظر من حضور او در سیاست همراه با تدبیر و اشراف بر موضوعات و نحوه برخوردش با موضوعات بود. او شخصیت منحصر به فردی داشت، همیشه سعی کرد مقابل تندروی ها بایستد و از تنش ها جلوگیری کند، بدون شک فوت ایشان ضایعه بزرگ و جبران ناپذیری است.