مدتی است حال خاورمیانه خوش نیست، آشفته است، گیج است، تلخ است، آرامش ندارد، ضجه امانش را بریده است؛ چه اندیشه ای خاورمیانه را چنین بیمار کرده است؟ بهتر بگوییم «در روزگاری که تفاهم تنها روزنه نجات انسان است ما به تضاد می اندیشیم، چه انگیزه ای ما را چنین بار آورده است؟» (نصرت رحمانی، مقدمه «میعاد در لجن»). حال و روز وخیم خاورمیانه نمی گذارد کتاب «خرده ریز خاطره ها و شعرهای خاورمیانه» را فراموش کرد. بر سر زبان افتادن یک شعر در مدتی کوتاه به معنای توفیق بزرگ شاعر است. تسخیر قلب ها و زبان ها - ولو با یک شعر- کار کوچکی نیست و باید که به خاطر این فتح اندیشید. اگرچه از چاپ شعرهای خاورمیانه یک دهه نیز