جوان هایی دور هم جمع شده اند و کمپین برای حمایت از فوک های دریای خزر راه انداخته اند. برای مساله ای که نامش ممکن است برای مردم خیلی دور و ناآشنا باشد. اما این جوان ها می خواهند حیات یکی از مهم ترین جانداران دریای خزر را نجات دهند. همان کاری که مرحوم هرمز اسدی فرد می کرد. او در مورد فوک های خزری تحقیقات گسترده ای داشت و فعالیت های زیادی. او فوک های خزری را می شناخت و حتی قرار شده بود که مرکز مطالعاتی در گرگان در همین زمینه راه اندازی شود. اما هرمز اسدی در تصادف رانندگی درگذشت و عاقبت آن مرکز هم مشخص نشد. درست مثل عاقبت این کمپینی که راه افتاده و می خواهد یکی از بزرگ ترین مشکلات حاشیه دریای خزر را حل کند. کمپینی که می خواهد به ماهیگیران یادآوری کند این فوک ها دشمن آنها نیستند و نباید به بهانه ارتزاق و روزی، جان آنها را بگیرند یا به آنها آسیب برسانند. فوک های دریای خزر، در سال های دور جمعیت 10 میلیونی داشتند، اما حالابه صدهزارتا هم نمی رسند. روسیه، ترکمنستان، قزاقستان و کشورهای حاشیه دریای خزر، همه مشغول مطالعه روی این بحران هستند، اما واقعیت اصلی این است که باید به اهالی ماهیگیر این دریا یاد داده شود که فوک ها دشمن آنها نیستند و در واقع اگر نباشند، جمعیت ماهی های دریا هم از بین می رود و آنها چتر تعادل جانوری دریای مازندرانند. چنین فرهنگ سازی با کمپین و آگاهی رسانی اتفاق می افتد، اما با یک شرط اساسی و واجب: اینکه فعالیت این کمپین محدود به یک بازه زمانی کوتاه نشود و ادامه دار و منسجم باشد. برای رسیدن به چنین اتفاقی این کمپین و جوان هایش نیازمند حمایت هستند. درست مانند اکثریت جامعه فعالان محیط زیست و انجمن ها، دولت باید به کمک اینها برسد. چون اگر نیروهای دولتی به دادشان نرسند بعد از مدتی مضمحل می شوند. این جوان ها و فعال ها به پول نیازمندند. سازمان محیط زیست باید به کمک این جوان ها بیاید تا چماق ها از دریا بیرون بیایند و این اتفاق به همت دسته جمعی و اجتماعی و همراهی همه کشورهای ساحلی نیازمند است و قطعا سازمان محیط زیست و دولت نقش حمایتی مهمی دارند.