ژیوان گاسپاریان در اکتبر 1928 در سولاک ارمنستان به دنیا آمده. او نوازنده شهیر دودوک است که در دنیا نوای این ساز را با او می شناسند؛ هرچند در حوزه آهنگ سازی و آهنگ سازی فیلم هم بسیار فعال است. گاسپاریان از شش سالگی و در شرایطی بسیار سخت و فقیرانه شروع به نواختن دودو ک کرد و نخستین اجرای او، تک نوازی در گروه رقص و آواز سنتی ارکستر سمفونیک تاتول آلتونیان، در 21سالگی بود. در سال 1947 میلادی، وقتی 19 سال داشت، از دست استالین رئیس جمهور وقت شوروی یک ساعت مچی جایزه گرفت. در 1957 میلادی، در همایش بزرگ موسیقی یونسکو در مسکو، با پنج هزار شرکت کننده دیگر به رقابت پرداخت و برنده جایزه نخست شد. در سال های 1959، 1963، 1972 و 1980 میلادی چهار نشان طلای مسابقات یونسکو و در سال های بعد نیز شش نشان دیگر به گردن او آویخته شد. جالب اینکه در 52سالگی به دانشگاه رفت و پس از فارغ التحصیلی شروع به آموزش موسیقی کرد. او در مقام مدرس دانشگاه موسیقی ارمنستان، تاکنون بیش از 70 نوازنده دودوک را برای اجراهای حرفه ای تعلیم داده است. از همکار ی های بین المللی او می توان به حضور در اجرای موسیقی متن فیلم گلادیاتور با هانس زیمر اشاره کرد همچنین به همکاری با هنرمندان شناخته شده دیگری مثل مایکل بروک، برایان می، لایونل ریچی، پیتر گابریل، برایان انو، استینگ، نصرت فتح علی خان و لودویکو اناودی اشاره کرد. در موسیقی فیلم هم از جمله آثاری که او در آنها حضور داشته، می توان به «تولد ادواری»، «الماس خونین»، «سیریانا»، «رونین»، «محاصره» و «کلاغ» اشاره کرد. از آلبوم های او نیز «در این دنیا غمگین نخواهم بود»، «روح ارمنی»، «صدای آسمانی دودوک»، «زردآلوهایی از بهشت» و «دید بی نهایت» از معروف ترین هاست.