پلاسکو، حتی پیش از آن که بسوزد، آتش زیر خاکستر بود با 14 هشدار قانونی درباره ناایمن بودن آن. این پنجشنبه اما سرانجام آتش، تندخو، وحشی و عریان، پلاسکو را در کمتر از سه ساعت، چنان غیر قابل باور ذوب کرد که غول 17 طبقه ای چند صد تنی، جلوی میلیون ها چشم اشک بار و مبهوت، در تندبادی از دود و غبار از پا افتاد؛ فروریخت و شد مچاله ای از بلوک های بتونی و تیرآهن های خمیده و ملتهب درهم پیچیده.

نام پلاسکو حالابا تلخ فرجامی اش، جان هایی که گرفته و خسارت هایی که بارآورده، بیشتر از زمان افتتاحش حتی بر سر زبان هاست و رسانه ها، کارشناسان و مردم، چرایی نابودی ناگهان و هولناکش را از زاویه های گوناگون، کالبدشکافی می کنند و هر ساعت، واکنش های جمعی چون انکار و ناباوری، خشم، ترس، خودسرزنشی، شماتت دیگران و اندوه شدید در جامعه ناگهان بالامی آید و عواطف اجتماعی را متلاطم می کند.