صنایع بزرگ کشور که با بهره گیری از مزیت منابع زیرزمینی، نفت، گاز و معادن، شکل گرفته اند، از منظر سودآوری و رقابت پذیری در سطح جهانی، در رده های نخست صنعت کشور قرار دارند. اما روی دیگر این سکه صنایع مکمل و پایین دستی این صنایع بزرگ هستند که مستمرا و به صورت فزاینده در چالش تامین مواد اولیه خود هستند. ریشه این مشکل در اینجا است که وجود معافیت ها و مشوق های مالیاتی برای صادرات، انگیزه صنایع بزرگ را در صادرات محصولاتشان بسیار پررنگ تر از فروش آنها به صنایع داخلی کرده است. نتیجه این شده است که فروش محصولات صنایع بزرگ به صنایع کوچک و متوسط غالبا با قیمت هایی بیش از قیمت های صادراتی انجام می شود که این تفاوت قیمت گاه حتی به 40درصد هم رسیده است.