«سلام به تعجب که گل کاری ابتدای قریه بود... بی درنگ و بدون امضا احمدرضا احمدی را به یاد می آوریم و این درست است که در نخستین برگ های ورودش به جهان شعر فارسی حس شگفت زدگی اثر او را مشخص می کرد؛ چند لحظه تعجب و سپس چراغ ها در روح آدمی روشن می شود. چه کسی جز او می تواند این همه به ظاهر ساده حرف بزند و درعین حال تقلیدناپذیر باشد؟» سپانلو در یادداشت «فراتر از ارزش های بی تردید» شاعر معاصر و هم دوره اش، احمدرضا احمدی را بازخوانی می کند. او از سبک خاص او آغاز می کند، دیگران نیز، از هر زاویه ای که به شعرهای احمدی نزدیک شده باشند، سر آخر سبک خاص او را یادآور شده اند. از مهرداد صمدی و رضا براهنی و ضیاء