جهان امروز باشتاب در حال دگرگونی است و من درباره استفاده نکردن از واژگان بیگانه اصراری ندارم، اما شرایط برای آنان که بالاتر از 50 سال دارند، باعث تاسف است.

وضع گویش یا لباس و آرایش موی برخی از جوانان، به گونه ای لوس و مضحک تغییر کرده است (تقلید کورکورانه). در علم زبان شناسی همه می دانیم که زبان آرکائیک با زبان کهن چه تفاوت هایی دارد. همه می دانیم که هر زبانی در گذر زمان دگرگون می شود و ارتقا می یابد. همه می دانیم که زبان همانند رودخانه سیال است، اما چگونه است که زبان فردوسی و تمام نام آوران ادبیات فارسی، امروز برای خواص و برای عوام، قابل فهم و سرشار است از معانی جاودانه؟! در زمان آنان