وقوع حوادث ناگوار در جوامع بشری مخصوصا با افزایش جمعیت و ناکافی بودن خدمات رفاهی و تامین نشدن نیازهای افراد و خانواده ها، توزیع نابرابر امکانات و... امری اجتناب ناپذیر است و چنانچه نگرش معنوی تقدیر خداوندی را نیز به کمک این حوادث ببریم عملا می پذیریم که هرگونه تلاشی هم صورت گیرد، به هر حال چرخش روزگار ما را با پدیده های خسارت بار مواجه خواهد ساخت.

لکن با وجود این مبانی برای علل قریب یا بعید حوادث باید پذیرفت که خداوند متعال در کنار تقدیر خود، هدایای بی نظیری چون تدبیر و عقلانیت را به بندگان اعطا کرده که استفاده از آنها در زندگی خصوصی، محیط های خانوادگی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و... همانند توجه و استفاده از علائم تابلوهای راهنمایی در امر رانندگی است که اگر به آنها توجه نشود یا برخلاف راهنمایی صورت گرفته عمل شود، دیگر نباید تقصیر را به حساب تقدیر نوشت.