کاهش سطوح سمی و خطرناک آلودگی هوا در شهرها ساده است اما آسان نیست و نیاز به عزم جزم دارد. برای مثال مقصر کلیدی آلودگی هوا در انگلیس که به خوبی شناخته شده، وسایل نقلیه دیزلی هستند.سطح دی اکسید نیتروژن از سال 2010 در بسیاری از مناطق انگلیس بالابوده است. در سال 2015 بالغ بر 86درصد از مناطق شهری از مرز شرایط بحرانی آلودگی هوا عبور کردند. کاهش این آلودگی، به معنای جلوگیری از مقابله با آلودگی موتورهای دیزلی است و برای دستیابی به این هدف طیف گسترده ای از اقدامات موثر در دسترس وجود دارد.یکی از این روش ها، ایجاد مناطقی در مراکز شهرها است که در آن تردد اتومبیل های دودزا ممنوع یا همراه با جریمه باشد، ضمن اینکه ساخت شهرهایی امن برای دوچرخه سواری و پیاده روی، با کاهش ترافیک موجب کاهش آلودگی هوا نیز می شود.

اتوبوس و تاکسی های کم آلاینده نقش مهمی را در کاهش آلودگی هوا دارند و کاهش مالیات برای اتومبیل های کم آلاینده می تواند مردم را به خرید این نوع خودروها تشویق کند. همچنین نیاز به پشتیبانی دولت از طرح هایی مانند از رده خارج کردن خودروهای فرسوده و قدیمی نیز احساس می شود. سازمان های محیط زیست و حمل و نقل نیز پیشنهاد کاهش مالیات برای موتورسیکلت های کم آلاینده را مطرح کرده اند. طرح هایی مانند ایجاد مناطق هوای پاک و تغییرات مالیات بر خودرو، از جمله طرح های بلندمدت برای کاهش ترافیک و آلودگی هوای شهرها هستند؛ اما اخیرا به علت افزایش آلودگی هوا دولت انگلیس مجبور به اخذ سیاست های کوتاه مدت کاهش آلودگی هوا و ترافیک نیز شده است.

در فرانسه، مقامات این کشور در ماه گذشته وقتی آلودگی هوای پاریس به مرز هشدار رسید، مجبور به تغییر راهکارهای زیست محیطی خود شدند. استفاده از حمل ونقل عمومی رایگان شد و تردد اتومبیل ها در شهر محدود به طرح زوج و فرد شد. می توان گفت که ریشه مشکل آلودگی هوا، خودروهای بنزینی هستند و تا حد ممکن باید از وسایل حمل و نقل عمومی در شهرها استفاده کرد. ضمن اینکه زندگی شهری نباید باعث شود که دوچرخه سواری و پیاده روی در شهرها فراموش شوند. همگی باید به این واقعیت توجه کنیم که آلودگی هوا یک قاتل نامرئی و بی بو است و سالانه جان هزاران نفر را می گیرد.