«اخیرا با اتفاق عجیبی روبه رو شدم. نشسته بودم توی خانه. همه جا ساکت بود، اوایل پاییز بود، نزدیک غروب. یک مگس بزرگ آمده بود توی خانه، مدتی همین طور دور چراغ مطالعه چرخید، بعد یکهو افتاد، افتاد و مرد.» قضیه مرگ مگس یا گوش دادن به وزوز مگس، مارگریت دوراس را به قلمرو یا عالم دیگر کشانده بود. «خودم در آنجا بودم ذهنم جای دیگر. چیزی انگار جابه جا شده بود.» همه چیز از همین جابه جایی آغاز می شود، از جابه جایی در یک مکان. مکانی که به باور دوراس توان و تاثیری غریب دارد. مکانی که تمام زن های آثار دوراس و خود او هم در آن سکونت داشته اند، همه شان. زن هایی که همیشه در ابتدا خاموش بوده اند، خاموشی طولانی. انگار