نیکولاس اسپایکمن، نظریه پرداز هلندی تبار آمریکایی، نظریه «تعادل» را به جای «توازن» در قدرت به کار گرفت. او عقیده داشت در امور بین الملل در بین دولت ها تا زمانی تعادل برقرار است که قدرت یکی از دولت ها، اندکی بیشتر از دیگران باشد. اسپایکمن مفهوم تعادل را ضامن حیات دولت ها می دانست. اگرچه نظریه تعادل بیش از هر جا در مناسبات جهانی و روابط بین دولت ها کاربرد دارد، شاید بتوان این دستگاه فکری را به سیاست داخلی نیز تعمیم داد، ازجمله سیاست داخلی ایران. با پهن کردن نقشه سیاست داخلی روی میز می توان این نقاط قدرت را کدگذاری کرد: کانون رسمی قدرت، جناح های سیاسی اصلاح طلبان و اصولگرایان، جناح های سنتی همچون