چند گروه و کانال در شبکه های اجتماعی دایر کرده اند و دلخوش اند که در این کانال ها می توانند حرف دلشان را بزنند و هر شب که به خواب می روند با کابوس جدید بیدار می شوند و روزنو را با فکری تازه به فکر راه و چاره ای جدید هستند و فورا تصمیم خود را با سایر افراد عضو در گروه به اشتراک می گذارند.

یکی می گوید به درب موسسه بروند و تحصن کنند، دیگری می نویسد که در فلان روز رئیس جمهور در فلان مکان حضور دارد و در آنجا تحصن کنند و شعار دهند، فرد دیگری پیشنهاد می دهد به درب مجلس شورای اسلامی بروند و یکی دیگر نوشتن نامه به روسای قوه قضائیه و مقننه را راه چاره می داند و دست آخر هم دستشان به جایی نمی رسد