سال فراق و وصال: تعبیری متفاوت از سال 1395، سالی که دوران بدون اکبر هاشمی رفسنجانی در ایران آغاز شد، سپهر سیاست ایران یک نماد بزرگ سیاست ورزی و انقلابی گری را از دست داد. و نیز سال بدون پلاسکو، بدون کیارستمی و بدون نمادهای سنتی. ملت ایران در سال 95 دراندوه، هم پیوسته، متحد شدند. فرقی هم نداشت «آیت الله» رخت بربندد یا شهروندی عادی در زیر آواری در شهر. نمادهای رفته، مردم را به هم پیوسته کرد. سیمای بیم و امید در ایران برای مردم نمایان است. همان اندازه که خوزستان برای شان دلخراش بود، سیستان و بلوچستان آنان را اندوهگین کرد. اگر آوار پلاسکو جان ها را آتش زد، آتش قطار سمنان دل ها را هم سوزاند.