کتاب یادداشت های زیر زمینی (1864) در سیر آثار داستانی داستایفسکی در حکم مدخلی است برای ورود به جهان آثار سترگ این نویسنده: مقصود رمان هایی نظیر جنایت و مکافات (1866)، ابله (1869)، شیاطین (1872) و برادران کارامازوف (1880) است که هریک در حکم شاهکاری در تاریخ ادبیات جهان چون ستاره ای درخشان می درخشند و هنوز شخصیت های برجسته آن نظیر راسکولنیکف، پرنس میشکین، استاروگین و ایوان کارامازف مورد بررسی و تحلیل قرار می گیرند و شدت این امر گاه به اندازه ای می رسد که نویسنده در لایه ای ضخیم از فلسفه بافی ها پنهان می شود و آنچه می ماند دیگر شباهت خاصی به یک اثر داستانی ندارد و کارکردی فلسفی از آن مراد می شود.