15 سال پیش وقتی در حال تقلابرای ساخت موزه تنوع زیستی در پارک پردیسان تهران بودیم، از گوشه و کنار انتقاداتی می شنیدیم که این کار چه ضرورتی دارد و آیا بهتر نیست دولت هزینه اش را صرف توسعه شهری و ساختن مسکن و جاده کند؟ اصلاتاسیس موزه گیاهان خشک و فسیل های چند میلیون ساله و حیوانات تاکیسدرمی شده به درد چه کسی می خورد و کدام مشکل را حل می کند؟

البته در کنار آن تلاش برای حفظ آثار ملی و ترفیع آگاهی عمومی و تکمیل شبکه علمی کشور، نگرانی از افزایش تعداد گونه های در حال انقراض هم آزاردهنده بود. آن روزها مردم وقتی سفره هفت سین می چیدند، صدها هزار ماهی قرمز را وارد سفره نوروزی می کردند که ابتدا در تنگ آب شنا می کردند، ولی چند روز بعد اگر جان سالم به در می بردند، تازه دردسر محیط طبیعی می شدند.