نجوای دکتر محمد صنعتی از آن سوی خط، آرام، غمگین و بهت آلود: «سخن گفتن با مردم درباره مرگ سرمایه های فرهنگی این جامعه و اینکه چطور باید تاب بیاورند برای این همه مرگ نابهنگام، سخت است». به او زنگ زده ام، نه تنها به خاطر سابقه تخصصی اش در روان پزشکی و آشنایی ادبی اش به مقوله مرگ؛ به او زنگ زده ام چراکه دوست افشین یداللهی و علی معلم بود و آن دو را در حرفه های خود به خوبی می شناخت اما به راستی مگر فقط این دو بوده اند که اسفند را سیاه پوش کرده اند؟ زمستان مرگ است اینکه پیش روی مان دارد روزهای آخرش را می گذراند. سال اما سال مرگ بود. سال رفتن خیلی ها که می شناختیم شان، دوست و دشمن ما بودند و از هر رهگذر،