1- فراز و فرود ورزش ایران در یک دهه گذشته قابل توجه و تامل است. در مقاطعی روزهای سخت و تصمیماتی برگرفته از سوء مدیریت، گرد ناامیدی بر چهره ورزش نشاند اما در سال های اخیر با وجود برخی کاستی ها و ناکامی ها، شاهد اتفاقاتی بودیم که حاکی از زنده شدن امید میان جامعه ورزش بود. به واقع هیچ امیدی بدون تدبیر به ثمر نمی نشیند و این مهم در یکی، دو سال گذشته وجه قابل اعتنایی یافت.

2- سال 95 یکی از مهم ترین سال های ورزشی ایران بود چرا که المپیک و پارالمپیک را پشت سر گذاشتیم و آرزوهایی داشتیم که برآورده شد. حضور والیبال ایران در المپیک که برای اولین بار اتفاق افتاد و مدال آوری کیمیا علیزاده در ریو که عنوان اولین بانوی مدال آور تاریخ ورزش ایران در المپیک را به خود اختصاص داد. البته ورزش ایران آرزوهای بسیاری دارد که باید به دنبال محقق شدن آن باشیم.

3- اتفاقات تلخ و شیرین ورزش درسال 95 به تاریخ پیوست. حال نیازمند بالندگی و پوست اندازی بیشتری هستیم. به زعم بسیاری از کارشناسان، برجام ثمره ها و گشایش های زیادی داشته و دامنه آن به حوزه مهم ورزش وجوانان نیز کشیده شده است. بنابراین می توان امیدوار بود ورزش در سال پیش رو قبای تازگی و طراوت به تن کند. یادمان نرود که سبز بودن،ریشه در تاریخ ما دارد؛ ریشه در سنت ایرانیان دارد؛ ریشه در ذهن ادیبان و شعرا و فرهنگ نیاکان ما دارد، بنابراین باید «امید» را امتداد بخشید...