سال 95 چگونه سپری شد و چگونه سالی پیش روی ماست؟ هر کس با نگاه فردی یا اجتماعی، لابد پاسخی درخور تجربه خود به این پرسش می دهد. اما یک پاسخ را هم می توان لابه لای گفت وگوی صمیمانه راوی کتاب «وقتی مهتاب گم شد» (جانباز علی خوش لفظ) با رهبر انقلاب گرفت، آنجا که جانباز عزیز می گوید: «من بسیجی آقای (احمد) متوسلیان بودم در دزلی و درگیری های اول جنگ. می دانم که الان جاویدالاثر آقای متوسلیان اینجا بودند، یک نکته می گفتند؛ اینکه آقا! شما خیلی دارید درد می کشید، زجر می کشید؛ به هرحال این بحث اختلاس ها و حقوق های نجومی را می گویید، اینها گوش نمی دهند. یک چیزی بگویید که ما آرام بشویم؛ ما همچنان فدایی شما هستیم. دوست داریم شما بیشتر از این درد نکشید و آزار نبینید...».