در یادداشت حاضر فرض بر این تعریف از نهادهای مدنی است که در فضای میان دو مکان به وجود می آیند و مکان سوم متمایزی را تشکیل می دهند. مکان اول، مکان خصوصی و خانواده است. در این مکان افراد درصدد نگهداری شخصی وخانوادگی خود هستند. مکان دوم مکان دولت است. اما نهادهای مدنی مکان سومی از فعالیت های داوطلبانه درون جوش در اجتماع پدید می آورند و سفارش اجتماعی خود را از متن جامعه می گیرند و البته تمایزهای خاص خود را دارند. یعنی متمایز از سازمان های کسب وکار هستند چون هدف اصلی آنها بیشینه کردن سود شخصی نیست. هرچند ممکن است برای انجام فعالیت های مدنی به فعالیت های اقتصادی نیز به قصد تقویت بنیه مدنی خود بدون اهداف انتفاعی خصوصی دست بزنند.