خدا خدا می کنم که یک وقت در این گوشه روزنامه با تکرار سعدی حوصله تان را سر نبرم. اما مگر کسی هست که حوصله اش از سعدی شیرین سخن سر برود؟ این شاعر چیزی بیش از شاعر است و می شود عین سیصد و شصت و پنج روز سال به دیدنش رفت و پای حرفش نشست. به قول کتابخوان ها، کتاب سعدی، کتاب جزیره است. یعنی اگر قرار باشد به جزیره تنهایی تبعید شویم و اگر مختار باشیم یک کتاب – فقط یک کتاب – همراه ببریم، بهتر از سعدی پیدا نمی کنیم. زمان مدرسه معلم مان داستانی تعریف می کرد که بعید است واقعی باشد. از این نوع داستان ها، قدیم توی کشکول ها زیاد می نوشتند. صحت ندارد اما شنیدنی است. می گفت انوشیروان از بزرگمهر حکیم پرسید «اگر