بیش از چهار دهه پیش، هنری کیسینجر، مشاور امنیت ملی ایالات متحده، سال 1973 را «سال اروپا» خواند. هدف کیسینجر از این نام گذاری تاکید بر ضرورت مدرنیزه کردن روابط آتلانتیک و مهم تر از آن تاکید بر این نکته بود که متحدان اروپایی باید همکاری بیشتری با آمریکا در خاورمیانه و علیه اتحاد جماهیر شوروی در اروپا داشته باشند.

در آن زمان کیسینجر تقریبا اولین کسی بود که اذعان کرد اروپایی ها به بحران های پیش رو آن طور که بایدوشاید پاسخ نداده اند. با این اوصاف ما (اروپایی ها) بار دیگر با سالی سرنوشت ساز (سال اروپای دیگر) روبه رو شده ایم. اما این بار نتایج تغییر و تحولات بیشتر از اینکه دولت ایالات متحده را