صدا و سیما همچنان به رویه بی طرفانه خود ادامه می دهد و در همین راستا(کدوم راستا؟) سخنرانی رئیس جمهوری را پخش نکرد. سخنرانی رئیس جمهوری به این صورت است که اول برق را قطع می کنند و بابا برقی می آید به دکتر روحانی می گوید: حسن جان! هرگز نشه فراموش لامپ اضافی خاموش. بعد چراغ های اضافی را خاموش می کنند و همراهان رئیس جمهوری یک کلاه ایمنی به او می دهند که بالایش چراغ دارد و یک چراغ قوه دست حضار می دهند تا چشم، چشم را ببیند. بعد متاسفانه دکتر روحانی به سخنرانی اصرار دارند و دوستان مجبور می شوند آب را قطع کنند. بعد یک نفر به رئیس جمهوری می گوید: متاسفانه آب قطعه، اما سخنرانی ادامه پیدا می کند. بعد آقای ایمنی می آید و می گوید: سخنرانی خطرناکه حسن.شیر گاز را قطع می کند و به حضار می گوید گاز مایع قطع است، یکدیگر را گاز نگیرند.

به هرحال همین سخنرانی بدون امکانات را هم تلویزیون پخش نمی کند و به جای ایشان آباژور می گذارند.باور کنید سخنرانی ژولیوس سزار در قرن دوم میلادی با امکانات بیشتری انجام می شد.دوستان دیگر به چه زبانی بگویند که سخنرانی نکنید؟ بابت چقدر سخنرانی؟ یک مقدار کار عملی کنید!

کار عملی هم در کشور ما این طوری است که سیاستمداران یک لباس کارگری پوشیده، سه چهار تا وعده کیلویی می دهند و به این صورت عملگرا می شوند.دولتی هم که وعده کارگری و ارتقای معیشت کارگران را نمی دهد عملگرا نیست.

بنده پیش بینی می کنم که وسط سخنرانی بعدی دکتر روحانی یک نفر با کلنگ بیاید و بگوید: داداش سخنرانی رو تموم کن می خوایم اینجا رو بکوبیم جاش آپارتمان بسازیم.