امروز هم اتفاق افتاد، دقایق اولیه بامداد برخورد دو دستگاه سواری و سه نفر مجروح، تمامی ندارد کابوس هر روزه ما، از کابوسی به کابوسی دیگر، کسی می رود و کسانی دیگر از رفتنش به خاکستر می نشینند، خاکستری که سرد است و بی نهایت تلخ، کابوسی که می بلعد همه تن و جان و سرخوشی مان را و اگر نبلعد جراحتی فراتر از مرگ را نصیبمان می کند.

انسان های نسبتا جدی هم به رویا دچار می شوند. برخلاف تصور، ما هم آرزوهایی داریم فارغ از این که رئیس پلیس و افسر پلیس هستیم، ولی در خیال پردازی خود دوست داریم آینده را آن گونه ببینیم که آرزویش را داریم؛ آینده ای که جان انسان دستمایه غفلت های رنگارنگ فردی و سازمانی نمی گردد و بهایی درخور آن می یابد؛ بهایی که به تلاش حاصل می شود.