در یادداشتی در هفته گذشته و پیش از شروع مناظره ها گفتم که این انتخابات صحنه نبرد گمراهی علیه آگاهی است. اینک که برنامه های تبلیغاتی نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری عملیاتی شده، آشکارا می توان این صحنه را دید. دادن وعده های بی پشتوانه و اظهار ادعاهایی که هیچ جا به اثبات نرسیده است را به وفور می بینیم. همزمان، تکذیبیه های وزارتخانه ها و سازمان های مختلف و اظهار سیاستمداران برجسته کشور: حتی در سطح رییس مجلس درباره غیر عملی بودن یا حتی غیرقانونی بودن ایجاد چنین تعهداتی را می بینیم. لیکن، سوال اصلی این است که آیا این تکذیبیه ها می تواند اثرات تبلیغی آن سخنان بی پشتوانه را در ذهن ها خنثی کند. من بر