توانایی نزدیک شدن چشم ها نسبت به هم را تقارب یا کانورژنس می گویند و زمانی اتفاق می افتد که ما اراده می کنیم، به جسمی نزدیک نگاه کنیم. فرض کنید در حال تماشای یک جسم در فاصله دور هستید که ناگهان می خواهید به جسمی در فاصله نزدیک نگاه کنید.

در این صورت، همین که اراده می کنید به جسم نزدیک نگاه کنید، چشم های شما به طور خودکار به طرف بینی می چرخند و به هم نزدیک می شوند تا بتوانند هر دو چشم را به طرف جسم مورد نظر در فاصله نزدیک بچرخانند. توانایی تقارب چشم ها بویژه در فعالیت بینایی در فاصله نزدیک ازجمله مطالعه یا کار با دستگاه رایانه ای بسیار حائزاهمیت است، به طوری که گاهی ناتوانی در تقارب ممکن است شخص را از انجام فعالیت بینایی در فاصله نزدیک عاجز کند.