زاهدان- خبرنگاررسالت: سیستان و بلوچستان از جمله استانهایی است که توانسته است علی رغم مشکلات زیستی و معیشتی و فرهنگی در مناطق عشایر نشین هنوز بافت جمعیت عشایری را حفظ کند زیرا دامداران این استان با اینکه نقش بسزایی در تامین بخشی از گوشت کشور را دارند ولی مورد کم لطفی مسئولین قرار گرفته اند. با همه تلاشی که عشایر دامدار سیستان و بلوچستان در تامین گوشت قرمز و لبنیات و بخش وسیعی از استان و استان های همجوار را دارند هنوز هم در ردیف فقیر ترین مردم کشور به حساب می آیند چرا که به علت عدم حمایت دولت هزینه های نگهداری دام آنها بسیار زیاد است. درآمد اندک وکاهش درآمد سالیانه عشایر سیستان و بلوچستان موجب شده است تا فرزندان آنها به جای ادامه راه پدر مجبور به کار در شهرها برای تامین معاش خانواده باشند که عدم حضور فرزندان عشایر در خانواده و اشتغال آنها در خارج از خانه موجب خواهد شد تا در آینده ادامه کار عشایری در این استان امکان پذیر نباشد. به علت عدم توجه دولت به امور عشایر از یکسو و بالا بودن هزینه نگهداری دام آنها فقط عشایر پیر و سالخورده در مناطق عشایر نشین باقی مانده اند واین موجب خواهد شد تا به کلی عشایر سیستان و بلوچستان از زندگی سنتی اجداد خود دست کشیده و روش زندگی چندین هزار ساله عشایر سیستان و بلوچستان تعطیل شود.