وقتی به مقدمه قانون اساسی و متن آن مراجعه کنیم و به وی‍ژه اصول کلی آن را از جهات مختلف در نظر بگیریم و بالاخص اصل سوم آن را که ماده حقوق ملت است مطالعه کنیم به این نتیجه خواهیم رسید که این سوال که چرا باید مردم در انواع انتخابات شرکت کنند پرسش شگفت آوری است. تردیدی نیست که در سال 1358 قانون اساسی با اکثریت قریب به اتفاق رای دهندگان تصویب شد و تردیدی نیست که در سال 1368این قانون - هر چند با اکثریت کمتر- مورد اصلاح قرار گرفت و بنابراین فعلا با متنی مواجه هستیم که تصویب شده و سابقه اصلاح یا نسخ، جز آنچه گفته شد، ندارد. در فصل سوم این قانون حقوق مردم ایران، که البته این حقوق منحصر به مقتضیات این