آرشیو شنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۶، شماره ۳۸۱۱
صفحه آخر
۱۶
در حاشیه، در متن

چند تذکر به خودم

علی شکوهی

ساعات حساسی است. هنوز رای دادن مردم تمام نشده است و هیچ خبر قطعی از نتیجه انتخابات ندارم و بنابراین نه می توانم از پیروزی نامزد مورد حمایت خودم بنویسم و نه از شکست او و به همین دلیل باید نکاتی را به خودم تذکر بدهم که می تواند تذکر به جریان های سیاسی و مردم هم باشد.

1- شرکت گسترده مردم در انتخابات، امنیت کشور را در مقابل بیگانگان تضمین می کند و این یک پیروزی ارزان برای کل نظام است. با این حساب مردم ما به خاطر اصل مشارکت شان در این انتخابات پیروزند فارغ از اینکه چه کسی رییس دولت بعدی بشود. آنان نشان دادند که پاسدار منافع ملی و امنیت کشورند و به قصد حمایت از نظام وارد عرصه انتخابات شده اند و همین برای آنان یک دستاورد مهم است.

2- تا زمانی که صندوق رای هست باید به ساختار نظام برای اصلاح نقاط ضعف و انحرافات احتمالی ایجاد شده امیدوار و وفادار بود. برگزاری انتخابات ولو آنکه نظام انتخاباتی ما ضعف هایی هم داشته باشد یعنی پذیرش کثرت سیاسی و تن دادن به مکانیسم چرخش قدرت و اصلاح تدریجی امور با روش های مسالمت آمیز و این همانی است که به عنوان یک اصلاح طلب باید از آن دفاع کرد.

3- در انتخابات اخیر تخلف از قوانین کم نبوده و دو طرف می توانند ادعانامه هایی را علیه یکدیگر مطرح کنند اما در قیاس با سال 88 وضعیت برگزاری انتخابات قطعا بهتر بوده است. به خصوص از این منظر که مجریان و ناظران انتخابات در یک جبهه سیاسی قرار ندارند، تضمین بیشتری برای پذیرش صحت نتیجه انتخابات وجود دارد و اقناع افکار عمومی هم راحت تر صورت می گیرد.

4- انتظار اولیه و طبیعی از جریان های سیاسی حامی نامزدهای رقیب این است که هواداران خود را برای پذیرش نتیجه انتخابات آماده کنند و اجازه ندهند شکست در رقابت انتخاباتی منجر به تندشدن فضای سیاسی و خدای ناکرده خشونت ورزی کسانی شود. خشن شدن فضای جامعه یعنی شکست همه ما و به خصوص شکست جریان اصلاحات که همیشه خود را مخالف خشونت معرفی کرده است.

5- روحانی پیروز شود یا ببازد چیزی از مظلومیت دولتش کم نمی کند. اصولگرایان نشان دادند که انصاف ندارند و دستاوردهای این دولت را عمدا ناچیز جلوه دادند و این کم ظلمی نیست.